Patent europejski o jednolitym skutku to prawo wyłączne, które będzie udzielane przez Europejski Urząd Patentowy na wynalazek spełniający przesłanki określone w przepisach art. 52-57 Konwencji o udzielaniu patentów europejskich (European Patent Convention – EPC) z dnia 5 października 1973 r.
Dotychczas udzielane patenty europejskie nie mają jednolitego skutku, przez co dla ich obowiązywania na terytorium poszczególnych państw-członków EPC konieczna jest ich walidacja (uznanie ważności) w specjalnie przewidzianej przez prawo krajowe procedurze. W konsekwencji ten sam patent może obowiązywać w jednym, kilku lub wszystkich krajach członkowskich EPC w zależności od decyzji uprawnionego i podjętych przez niego działań przed krajowymi urzędami patentowymi.
Jednolity patent europejski
Jednolity charakter patentu europejskiego – stanowiący jego główny wyróżnik – oznacza, że będzie on udzielany łącznie w odniesieniu do terytorium wszystkich umawiających się państw Unii Europejskiej, które przystąpiły do Porozumienia w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego (ang. Unified Patent Court Agreement – UPCA). Dzięki temu możliwe będzie zapewnienie jednolitej ochrony i zagwarantowanie takiego samego skutku we wszystkich państwach członkowskich, bez konieczności dokonywania walidacji patentu europejskiego przed krajowymi urzędami patentowymi.
Co istotne, ten sam wynalazek będzie mógł być objęty ochroną jako „klasyczny” patent europejski podlegający walidacji albo jako patent europejski o jednolitym skutku. Strategiczną decyzję w tym zakresie pozostawiono uprawnionym.
W odniesieniu do terytoriów państw członkowskich UE, które nie przystąpiły do Porozumienia w sprawie Jednolitego Sądu Patentowego, w dalszym ciągu po udzieleniu patentu europejskiego dla jego obowiązywania konieczne będzie przeprowadzenie procedury walidacji przed krajowym urzędem patentowym.